Το χωριό Αγιάσος Λέσβου είναι το αγαπημένο μου χωριό στο νησί και ας μην είναι παραθαλάσσιο. Το αγαπώ και το επισκεπτόμαστε κάθε φορά που βρισκόμαστε στη Λέσβο. Για να κάνουμε την βόλτα μας στα πολύχρωμα στενά, για την υπέροχη παλιά εκκλησία, για τον ελληνικό στη χόβολη μαζί με το γλυκό κουταλιού και για πολλά άλλα σημεία ενδιαφέροντος που αξίζει να επισκεφτείς.
Η Αγιάσος Λέσβου λοιπόν, είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε ύψος 450μ. στις παρειές του όρους Όλυμπος. Το χωριό είναι από τα πιο πολύχρωμα που έχω δει στην Ελλάδα. Οι τοίχοι, οι πόρτες τα παράθυρα είναι βαμμένα σε έντονα χρώματα. Βέβαια, την μορφή που έχει σήμερα την απέκτησε τον 20ο αιώνα.
Παλιότερα, η αρχιτεκτονική των σπιτιών του χωριού ήταν από την μέση και πάνω ξύλινα και αυτό τους το κομμάτι προεξείχε προς τα στενά δρομάκια του χωριού. Όμως έπειτα από μία πυρκαγιά που ξέσπασε το 1877 κατέστρεψε σχεδόν ολόκληρη την Αγιάσο. Έτσι το χωριό ξεκίνησε να χτίζεται σιγά-σιγά και πάλι από την αρχή.
Δεν ξέρω ποιο στύλ θα μου άρεσε περισσότερο, γιατί αυτό το χωριό το λατρεύω ακριβώς όπως είναι. Ο συνδυασμός όλων αυτών των χρωμάτων, με τις σκεπαστές πέργκολες και τα αναρριχητικά φυτά που καλύπτουν τα μονοπάτια και δημιουργούν φυσική σκιά δεν μοιάζουν με κανένα άλλο μέρος από όσα έχω επισκεφτεί στη χώρα μας.
Ένα Χωριό γεμάτο… Τέχνη
Τώρα όπως λέω και στον τίτλο είναι το χωριό της τέχνης. Της τέχνης των λαϊκών παραδόσεων. Αλλά, παντού σε κάθε γωνιά του χωριού θα δείτε μαγαζάκια που πουλάνε είδη κεραμικής τέχνης και χειροποίητα σκαλιστα ξύλινα αντικείμενα. Από τασάκια μέχρι τραπέζια. Και όλα είναι πραγματικά έργα τέχνης.
Φυσικά ωραία και καλά τα πολύχρωμα κεραμικά και τα σκαλιστά ξύλινα αντικείμενα, αλλά εμείς ως σωστοί λαίμαργοι που είμαστε, δε λέμε ποτέ όχι στα καλά ντόπια προιόντα στην Αγιάσο. Οπότε μην παραλείψετε φάτε τα γλυκάκια σας σε κάποιο από τα καφενεία. Μερικά από αυτά τα γλυκά είναι η Πλατζέντα, η Μπακλαβού, το παραδοσιακό Αγιασώτικο χαλβά ή τα πεντανόστιμα κουταλάκια γλυκού. Από την άλλη, στην Αγιάσο Λέσβου θα βρείτε να αγοράσετε μερικά από τα πιο ιδιαίτερα τυριά, όπως το τουλουμοτύρι ή το διάσημο λαδοτύρι τους σε διάφορες παραλλαγές.
Η Πλατεία της Αγοράς
Η Πλατεία της Αγοράς βρίσκεται πάνω από την εκκλησία της Παναγίας. Χώρος εξαιρετικά γραφικός, με πλακόστρωτο και μεταλλικές πέργκολες κατάφορτες από αναρριχητικά φυτά που γεφυρώνουν τις γύρω παρόδους. Στο μέσο της ένας βαθύσκιωτος πλάτανος προσφέρει τη σκιερή δροσιά του στους θαμώνες.
Το Αναγνωστήριο
To κτιριακό συγκρότημα του Αναγνωστηρίου Αγιάσου «Η Ανάπτυξη», βρίσκεται στην πλατεία του Δημαρχείου στην κάτω είσοδο του χωριού. Το Πνευματικό μας Κέντρο ιδρύθηκε το 1894 (εποχή Τουρκοκρατίας στη Λέσβο) και διαθέτει βιβλιοθήκη που φιλοξενεί πάνω από 25.000 τόμους βιβλίων, κινηματοθέατρο 300 θέσεων και Λαογραφικό Μουσείο. Ε, δεν γινόταν να μην το επισκεφτώ….
Η Καφενταρία
Το κτίριο “Καφενταρία”, είναι το στέκι που προτιμάμε τις περισσότερες φορές για καφέ και γλυκό. Βρίσκεται πίσω από την εκκλησία της Παναγίας και είναι πολύ πιο ήσυχα από την κεντρική αγορά. Είναι ιδιοκτησία του Δήμου Αγιάσου και έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης. Χτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, δείγμα της ααρχιτεκτονικής της εποχής, με εμφανή νεοκλασικά στοιχεία στις όψεις.
Τα παρεκκλήσια της Ζωοδόχου Πηγής
Τα παρεκκλήσια της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγάθωνος του Εφεσίου, όπου κατά την παράδοση έφτιαξε τη σκήτη του. Λένε πως η Ζωοδόχος Πηγή ήταν η αρχή του σημερινού χωριού. Ο Αγάθων ήταν αυτός που δίεσωσε και έφερε και έκρυψε εκεί τα ιερά κειμήλια και την εικόνα της Παναγίας. Στο παρεκκλήσι ξεχωρίσαμε το όμορφο μικρό πετρόκτιστο καμπαναριό με το ρολόι και τον τόσο όμορφα περιποιημένο κήπο της.
Ιδέες για διακοπές στα Ελληνικά νησιά από το Travelshare.gr
Ο Ναός της Παναγίας
Η Αγιάσος Λέσβου είναι βασικός πόλος έλξης των επισκεπτών κυρίως για τον ναό της Παναγίας, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο της Αγοράς. Είναι τρίκλιτη βασιλική, περιτριγυρισμένη από ψηλούς τοίχους, αφού παλιά ήταν μοναστήρι, και δεσπόζει στο μέσο περίπου του οικισμού. Μέσα στον περίβολό της υπάρχουν το παρεκκλήσιο των Αγίων Αποστόλων, δύο Μουσεία (Βυζαντινό και Λαϊκό), χώροι υποδοχής και φιλοξενίας, αποθήκες, ενοικιαζόμενα καταστήματα, το κτιριακό συγκρότημα του Παλαιού Ξενώνα 65 δωματίων, το Πνευματικό Κέντρο, το διώροφο ξενοδοχείο “Αγία Σιών” 14 δωματίων και 28 κλινών και το κωδωνοστάσιο.
Κάθε φορά ανυπομονώ να τον επισκεφτώ, να τον περιεργαστώ για ακόμη μία φορά, καθώς το εσωτερικό του είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης. Το τεράστιο αυτό έργο εκκλησιαστική ξυλογλυπτικής τέμπλο με τις μαρμάρινες λεπτομέρειες, ο θρόνος και ο άμβωνας. Τα αφιερώματα των πιστών, οι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες, αποτελούν ένα θησαυρό αμύθητης αξίας. Κάθε φορά ανυπομονώ να επισκεφτώ την εκκλησία και να γεμίσω το μυαλό μου με νέες εικόνες, καθώς οι φωτογραφίες στο εσωτερικό του ναού απαγορεύονται.
Εκτός όμως από την παλαιότητα του ναού, ο πιο πολύτιμος θησαυρός της, είναι η εικόνα της Παναγιάς να κρατάει το Θείο Βρέφος. Η εικόνα αυτή φυλάσσεται με απόλυτη ευλάβεια μέσα στη μαρμάρινη θήκη και χρονολογείται πάνω από 1100 έτη. Την μετέφερε από την Κωνσταντινούπολη ο ιερέας Αγάθων και σύμφωνα με την παράδοση, είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Η εκκλησία της Παναγίας στην Αγιάσο έχει χτιστεί 3 φορές έπειτα από καταστροφικές πυρκαγιές που είχε υποστεί. Η τελευταία φορά που ανεγέρθει ο ναός ήταν το έτος 1815, ο οποίος διασώζεται μέχρι και σήμερα.
15 Αύγουστος στην Αγιάσο
Η Αγιάσος Λέσβου γιορτάζει την ημέρα Κοιμήσεως της θεοτόκου με ένα ξεχωριστό τρόπο. Κόσμος ξεκινά από διάφορα σημεία του νησιού με τα πόδια για να επισκεφτεί την εκκλησία. Το είχαμε επιχειρήσει και εμείς και ήταν μία πολύ όμορφη εμπειρία, εάν εξαιρέσεις ότι στα μισά της διαδρομής με έπιασε το γόνατο μου και μου ήταν αδύνατο να συνεχίσω. Ευτυχώς, σταμάτησε ένα αγροτικό και μας έβαλε στην καρότσα του και καταφέραμε να φτάσουμε νωρίς το βράδυ στην Αγιάσο.
Μέσα στο χωριό την παραμονή της ημέρας της Παναγίας, γίνεται το αδιαχώρητο. Στήνονται παντού οι κλασικοί παραδοσιακοί πάγκοι με παιχνίδια, ζαχαρωτά, καλαμπόκια και σουβλάκια. Εκείνη την ημέρα είναι χιλιάδες επισκέπτες φτάνουν στην Αγιάσο για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας ή απλά για να παρευρεθούν στο πανηγύρι. Η αλήθεια είναι πως εμείς προτιμάμε να πηγαίνουμε νωρίς το πρωί που έχει λιγότερο κόσμο για να απολαύσουμε τις ομορφιές του χωριού με την ησυχία μας.
